(Evenals het woord Openbaring, gebruik ik het woord God niet in Bijbelse zin maar voor, een oneindig scheppend principe, Sophie).
Stel je voor een schepper te zijn, en dat kun je, want je hebt het vermogen om te fantaseren.
Okay, maar omdat ik niet in jouw hoofd kan kijken en ik jouw fantasie niet kan waarnemen, ga ik nu maar even eerst zelf fantaseren. .
Goed, daar zitten we, staan of liggen we dan en ik denk dat dat niet uitmaakt als je schepper bent, want als zodanig ben je en kun je alles. Alles is veel te veel voor een mens maar voor de schepper niet, want je hebt al de tijd en al de ruimte in вЂ˜handen’.Voor een mens is al de ruimte en al de tijd niet voor te stellen, want die zijn oneindig, maar voor jou als schepper is dat zelfs niet eens de vraag, je bent zoals gezegd alles, dus ook de vraag en het antwoord. Ook hier kunnen mensen zich NIETS bij voorstellen maar voor jou is dat nu geen probleem want als je ALLES bent, ben je tegelijkertijd ook NIETS. Ook ALLES en NIETS zijn oneindig.
ALLES is dus gelijk aan NIETS en dat is zuivere vrijheid. Ik bedoel hier vrijheid zonder dat dat gebonden is aan verantwoordelijkheid en creativiteit. Absolute vrijheid die voor mensen niet bestaat.
Jij, in je idee dus ben jij je dood aan het vervelen want je bent absolute harmonie en absoluut oneindig. Je bent een alles omvattende scheppende geest en je wilt wat met die zuivere vrijheid.Je hebt zin in wat leven in de brouwerij en je maakt het volgende plan.Je creГ«ert de vierde tijd/ruimte dimensie en dat doe je als volgt; je hebt in je linker вЂ˜hand’ alle ruimte en dat is gelijk aan 0, вЂ˜links’, en in je rechter вЂ˜hand’ heb je alle tijd en dat is gelijk aan 1, вЂ˜rechts’.
Net als mensen dat nu doen in de computer, doe jij dat, in de hoedanigheid van schepper, met tijd en ruimte. Je splitst de oneindige werkelijkheid op in tijd en ruimte een 1 en een 0. ............ en ...............DE OERKNAL is een feit, een uitdijende energie waar alles mee kan. Alle voorwaarden voor de vierde dimensie zijn daarmee geschapen . Tijd kon plotseling niet meer zonder ruimte en ruimte niet meer zonder tijd. De grote paradox is ontstaan dat leven in een oneindige werkelijkheid veroorzaakt. HET PERMANENT SCHEPPEND PRINCIPE. Fantastisch toch? Maar dat wist je al als schepper.
Wij, jij en ik dus, zijn nu met onze fantasie aanbeland bij .......eigenlijk bij ons zelf of jezelf, je omgeving, maar waar begint en eindigt dat? Je neemt ruimte waar met je zintuigen, maar wat neem je nu eigenlijk waar en hoe lang doe je daarover? Je bent dus ook de tijd! We raken ons ergens bewust van, maar van wat eigenlijk en hoe onthoud je dat?
Het antwoord is taal! Klank verbinden aan tekens. Een teken is vorm (structuur/deeltje/ruimte) geworden klank (trilling/tijd). Om het teken te schrijven is beweging nodig. De werkelijkheid is vorm, klank, beweging en mensen zijn zich daar bewust van (voelen/denken/onthouden).
Alles waar we ons bewust van worden (werden), alles dat zich aan ons openbaart ,willen we betekenis geven en ons herinneren. Maar betekenis kan, in onze dimensie, niet anders dan relatief en onderweg zijn.
Het staat dus in relatie tot al het andere in de werkelijkheid, de werkelijkheid waar wij dus weer deel van zijn.
We moeten die betekenis verzinnen en met elkaar afspreken dat een feitelijk ondoorgrondelijke verschijning in het bos, een boom heet en het bos, bos enz. enz . Je zou dus kunnen zeggen dat fantasie de bakermat van het denken is en dat wij als meest kwetsbare diersoort dat denken en bedenken ook hard nodig hebben om ons te kunnen handhaven.
We hebben per definitie zin om te leven omdat we de oerknal zijn, uitdijend, zich ontwikkelend en pure energie. Maar die fantasie op zich is ook weer betrekkelijk zoals we nu weten, fantasie is bij wijze van spreken een doorgeefluik voor bewustzijn, uit вЂ˜de PSPkeuken’ het вЂ˜niets’, naar onze werkelijkheid het вЂ˜Гets’, je komt bijvoorbeeld plotseling op een goed idee. Dat overkomt je zomaar. En ook de stoel en de vloer waar die op staat (вЂ˜ruimte’) en waar we een deel van onze onze tijd (вЂ˜tijd’) op door brengen, komen daar uit voort. Er is in wezen dus eigenlijk geen verschil tussen stoffelijk en onstoffelijk maar in de openbaring naar de ruimte/tijd dimensie, natuurlijk wel.
De werkelijkheid, het leven, is, zoals gezegd, pure energie vanuit het permanent scheppend principe. Maar omdat dat denken en b.v. die stoel waar we op kunnen zitten, in principe dezelfde atomaire energie/deeltjesdans вЂ˜dansen’, openbaart denken zich als denken en stoel zich als stoel.
Het permanent scheppend principe veroorzaakt dus die вЂ˜deeltjes/energiedans’ vanuit het absoluut oneindige in de illusionair eindige vierde dimensie. Illusionair, omdat de werkelijkheid alleen dus bestaat in het onderweg zijn. Moeilijk voor te stellen maar b.v. De berg waar je op staat is net zo onderweg in tijd en ruimte als jij en ik. Zou je dus tijd en ruimte los van elkaar kunnen bedenken (met fantasie kan alles) dan zouden de berg en jij niet bestaan. Maar de oerknal is een feit en dus die berg en jij ook.
Ons waarnemen eindigt dus uiteindelijk altijd in de ondoorgrondelijke oneindigheid. Zuivere Vrijheid splitst zich zo op uit het oneindige in relatief eindig. Uiteindelijk is de illusionaire eindigheid voor de mens een aan de vierde dimensie gebonden vrijheid die nu gekoppeld is aan eigen verantwoordelijkheid en creativiteit.
Neem een vel papier en potlood en creГ«er de wil om daar iets mee te doen.
Nu kun je meedoen met de вЂ˜ TEKEN CURSUS ’ вЂ˜van Hendrik Planting op de volgende pagina.
Veel plezier daarmee Sophie
3
